Πάρος:
Πληθωρική, κοσμική και αυθεντική

Όπως η Παρία λίθος -  το παριανό μάρμαρο - ήταν φημισμένη για τη λευκότητα και τη διαύγεια της, έτσι και το ολόκληρο το νησί της Πάρου αντανακλά σήμερα το αιγαιοπελαγίτικο φως στα ασβεστωμένα σπίτια και τα σοκάκια της.

Στην Πάρο χτυπά η καρδιά των Κυκλάδων: Στις παραλίες με τα γαλαζοπράσινα νερά, στους παραδοσιακούς οικισμούς, στους λόφους και τα μονοπάτια της, στις εύφορες κοιλάδες της ενδοχώρας, στα ολόλευκα ξωκλήσια από τα οποία είναι σπαρμένη απ’ άκρη σ’ άκρη, στα επιβλητικά μνημειακά ίχνη των Ενετών, στα σοκάκια της Παροικιάς αλλά και στη, γοητευτικά, πολύβουη Νάουσα.

Η πληθωρική της ταυτότητα την καθιστά φιλόξενη για όλους: Για τους λάτρεις της κοσμικότητας, της δράσης και της εξωστρέφειας, μα και για τους φίλους της θεραπευτικής νησιώτικης γαλήνης.

Γνωστό και ως Φραγκοκάστελο, το ενετικό κάστρο της Πάρου βρίσκεται στην Παροικιά, την πρωτεύουσα του νησιού. Χτίστηκε τον 13^ο αιώνα, από τον τότε Δούκα της Νάξου, Σανούδο, από μαρμάρινα σπαράγματα αρχαίων ναών, επίσης πάνω σε ερείπια ναών της κλασικής εποχής και των αρχαϊκών χρόνων. Στον ίδιο λόφο, συναντά κανείς και μικρές χριστιανικές εκκλησίες, όλες ενσωματωμένες στα τείχη του κάστρου.

Σε μικρή απόσταση από το λιμάνι της Παροικιάς, θα συναντήσετε τον ναό της Παναγίας Εκατονταπυλιανής, ένα από τα παλαιότερα μνημεία βυζαντινής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Περιηγηθείτε στο εσωτερικό του ναού και θαυμάστε τις εικόνες, μεταξύ των οποίων είναι η λατρευτική εικόνα της Παναγίας.

Για τους φίλους της πεζοπορίας, το βυζαντινό μονοπάτι είναι το πιο παλιό μονοπάτι του νησιού που ενώνει τα χωριά Λεύκες και Πρόδρομος. Με αφετηρία το παλιό καφενείο του Λουκή στις Λεύκες, διατρέξτε ένα μονοπάτι 3,5 χιλιομέτρων, στρωμένο με πλάκες και παριανό μάρμαρο, η ιστορία του οποίου φτάνει στους βυζαντινούς χρόνους. Η διαδρομή είναι κατηφορική, με θέα προς τη δυτική Νάξο και την Ικαρία. Στην πορεία προς τον Πρόδρομο συναντάτε την παραλία του Μώλου. Με χαλαρό βηματισμό αρκούν 50 λεπτά για να την καλύψετε ενώ είναι ιδανική διαδρομή και για ποδηλάτες βουνού.

Η τοποθεσία Πεταλούδες δεν είναι απλώς ένα σημείο του νησιού αλλά μια κοιλάδα Πεταλούδων, ένας υπέροχος βιότοπος με πυκνή βλάστηση. Οι πεταλούδες της Πάρου εμφανίζονται από τα τέλη Μαΐου έως τα τέλη Ιουλίου και η είσοδος σε αυτό το μνημείο της φύσης επιτρέπεται μόνο κάτω από συνθήκες απόλυτης ησυχίας.

Χτισμένο το 1960, το Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της χώρας, χάρη στα ευρήματα που ήρθαν στο φως σε Πάρο και Αντίπαρο. Ανάμεσα στα σημαντικότερα εκθέματα, τα αγάλματα της φτερωτής Νίκης της Πάρου, της Γοργούς (που σώζεται σχεδόν ακέραιο), το άγαλμα της Αρτέμιδος αλλά και οι μαρμάρινες πλάκες από το Ηρώο του Αρχίλοχου.

Στην πλευρά της Νάουσας κρύβεται η πιο απόκοσμη παραλία του νησιού. Οι Κολυμπήθρες με τους υπερμεγέθεις βράχους από γρανίτη μοιάζουν με θαλάσσιο γλυπτό καθώς η διάβρωση έχει σχηματίσει ποικίλα σχήματα πάνω στο νερό. Μικροί αμμουδεροί  ορμίσκοι προβάλλουν, σχηματίζοντας μια ενιαία ακτογραμμή ιδανική και για οικογένειες.

Στα νοτιανατολικά του νησιού, η Χρυσή Ακτή, η μεγαλύτερη παραλία του νησιού επαληθεύει το όνομα της: Στην αχανή χρυσαφένια της αμμουδιά «σκάνε» κρυστάλλινα νερά. Πλήρως οργανωμένη, αποτελεί must προορισμό για surfers από όλον τον κόσμο καθώς οι συνθήκες ανέμου είναι συχνά ιδανικές.

Το νεανικό κοινό έχει τρεις βασικούς προορισμούς για μπάνιο μετά μουσικής. Η Πούντα (κοντά στην Παροικιά) είναι φημισμένη για τα beach parties που κρατούν μέχρι να δύσει ο ήλιος. Κάτω από το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Δέτη, βρίσκεται η παραλία Μοναστήρι που έλκει κυρίως αθλητικούς και καταδυτικούς επισκέπτες. Κοντά στη Νάουσα, η Σάντα Μαρία με τη χρυσή αμμουδιά, επίσης πλήρως οργανωμένη, με πολλές επιλογές για θαλάσσια σπορ και beach bars.

Μέσα από μονοπάτι και περπάτημα 10 περίπου λεπτών θα φτάσετε στη Λάγγερη. Δεν είναι οργανωμένη και είναι η ιδανική παραλία για ένα ήσυχο μπάνιο σε εξωτικό σκηνικό: Αμμόλοφοι, γαλάζια νερά και θάμνοι που προσφέρουν μικρή σκιά κάποιες ώρες της ημέρας. Το στοιχείο της απομόνωσης την καθιστά ιδιαίτερα δημοφιλή και σε γυμνιστές. Εάν θέλετε ν’ αποφύγετε την πολυκοσμία επιλέξτε επίσης τα Τσουκάλια, και τον Βουτάκο. Κοντά στην Παροικιά μπορείτε να κολυμπήσετε στις παραλίες Μαρτσέλο, Κριός ή Άγιος Φωκάς.

Στο κοσμικό λιμανάκι της Νάουσας θ’ απολαύσετε φρέσκο ψάρι και υπέροχους θαλασσινούς μεζέδες. Δοκιμάστε οπωσδήποτε γούνα (λιαστό ψάρι μαγειρεμένο στη σχάρα), που συνοδεύεται από ούζο ή καλύτερα από παριανή σούμα (τοπικό τσίπουρο). Το σαλατούρι είναι ένα άλλο περίφημο παριανό πιάτο από ψίχα σαλαχιού, μαϊντανό, κρεμμύδι, άνηθο, πιπεριά, λεμόνι και ελαιόλαδο.

Στην παριανή κουζίνα πρωταγωνιστούν κυρίως τα λαδερά πιάτα: Αγκινάρες με κουκιά, ρύζι με γλυκιά κολοκύθα και όσπρια σε διάφορες εκδοχές. Επίσης περίφημη είναι και η ρεβιθάδα του νησιού με κρεμμύδια ενίοτε και ντομάτα, καθώς ψήνεται αργά στο φούρνο μέσα σε «σκούνταβλο» (πήλινο τσουκάλι). Μη χάσετε τα κολόπια ή τις χορτοφουσκωτές (πίτες γεμισμένες με χόρτα εποχής) που συνιστούν εκλεκτή λιχουδιά. Στις ορεινές Λεύκες η σπεσιαλιτέ ακούει στο όνομα καράβολοι. Είναι  μεγάλα σαλιγκάρια και η σκορδαλιά είναι απαραίτητο συνοδευτικό και εδώ. Στην υπόλοιπη Πάρο, οι καράβολοι μαγειρεύονται ως στιφάδο, κοκκινιστοί ή μεβραστές πατάτες.

Η κάλφα είναι ένα είδος μεγάλου σπαραγγιού που γίνεται σαλάτα. Σερβίρεται με σκορδαλιά - όπως και η σαλάτα αμπελοφάσουλα, επίσης πεντανόστιμη.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι μεγάλη γιορτή και στην Πάρο. Στην Παναγία την Εκατονταπυλιανή γιορτάζεται με δοξολογίες ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η περιφορά της εικόνας στα στενά της Παροικιάς, σε μια πομπή όπου οι ντόπιοι αναμειγνύονται τελετουργικά με τους επισκέπτες του νησιού. Το βράδυ του Δεκαπενταύγουστου είθισται οι ψαράδες της Παροικιάς να συμμετέχουν με τις βάρκες τους σε ένα θαλασσινό ‘χορό’ από πυροτεχνήματα, φωτοβολίδες, χρωματίζοντας τον βραδινό ουρανό. Κόρνες πλοίων συμπληρώνουν ηχητικά τη γιορτή ενώ ντόπιοι χορευτές με παραδοσιακές φορεσιές στήνουν χορό.

Στις 23 Αυγούστου παρουσιάζεται η «Κουρσάρικη Νύχτα» στο λιμανάκι της Νάουσας: Μια αναπαράσταση της κλοπής των γυναικών του χωριού από τους πειρατές του Μπαρμπαρόσα, το 1537. 

Από τις 21 έως τις 23 Ιουνίου αναβιώνει το έθιμο του Κλήδονα κατά το οποίο οι κάτοικοι ανάβουν μεγάλες φωτιές όπου καίνε τα Πρωτομαγιάτικά στεφάνια. Σύμφωνα με την παράδοση, τα άλματα πάνω από τη φωτιά εξορκίζουν τα κακά πνεύματα. Τα πιο γνωστά πανηγύρια γίνονται στον Πρόδρομο, στη Νάουσα και στην Αλυκή μετά μουσικής και μεζέδων.

Κάνετε μια μονοήμερη επίσκεψη στη γειτονική και πολύ δημοφιλή Αντίπαρο. Χάρη στην γραφική Χώρα του, τις υπέροχες παραλίες αλλά και την ανεπιτήδευτα χαλαρή ατμόσφαιρά του, το μικρό αυτό νησί, έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε αγαπημένο προορισμό του διεθνούς jetset!