ΚΑΡΠΑΘΟΣ
Ακατέργαστη φυσική ομορφιά, ανέγγιχτη στο χρόνο. Βραχώδη ορεινά τοπία και απόκρημνες χαράδρες στο Βορρά, εύφορες κοιλάδες με αμπελώνες και περιβόλια στο Νότο. Ανεμοδαρμένα ύψη και ειδυλλιακοί κολπίσκοι στην αγκαλιά των πεύκων. Ανόθευτη προσήλωση σε αρχέγονες παραδόσεις και έθιμα αιώνων. Άνθρωποι ατόφιοι, περήφανοι και σκληροτράχηλοι αλλά την ίδια στιγμή αυθόρμητοι και αυθεντικά φιλόξενοι. Και ατρόμητοι καθώς, σύμφωνα με το μύθο, δεν δίστασαν να αρπάξουν τους Θεούς του Ολύμπου και να τους φέρουν να ζήσουν εδώ μαζί τους, χαρίζοντας στο νησί το σημερινό του όνομα (οι Αρπάθεοι μετονομάστηκαν Καρπάθιοι και το νησί Κάρπαθος). Η ασύγκριτη γοητεία της Καρπάθου πηγάζει από αυτό το συναρπαστικό μίγμα αντιθέσεων που κάνει το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων μοναδικό.
Τοποθετημένη στο νοτιοανατολικό άκρο του Αιγαίου και τη μέση του τρικυμιώδους Καρπάθιου Πελάγους, η Κάρπαθος είναι μια φυσική και πολιτισμική γέφυρα ανάμεσα στην Κρήτη και τη Ρόδο. Ξεκινώντας από τη νεολιθική εποχή, η ιστορία του νησιού σημαδεύεται από ένα αμάλγαμα σπουδαίων πολιτισμών που έζησαν και έδρασαν στην καρπαθιώτικη γη. Μινωίτες, Μυκηναίοι, Φοίνικες, Δωριείς, Ρόδιοι, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Άραβες, Γενουάτες, Ιωαννίτες ιππότες, Οθωμανοί, Ιταλοί, όλοι άφησαν τα ίχνη τους στην ομηρική «Κράπαθο» ή «Ανεμόεσσα», την αρχαία «Τετράπολις», το μεσαιωνικό «Σκαρπάντο».
Η γνωριμία με την όμορφη Κάρπαθο ξεκινάει από τα Πηγάδια, την πρωτεύουσα - λιμάνι του νησιού με τους πολυσύχναστους πεζόδρομους και χαρακτηριστικά οικοδομήματα της Ιταλοκρατίας όπως το Επαρχείο και το Τελωνείο. Χτισμένη στους πρόποδες του βουνού Καλή Λίμνη, βρίσκεται στη θέση του αρχαίου Ποτίδαιον της μινωϊκής εποχής και στην κορυφή του λόφου της δεσπόζουν ακόμα τα κυκλώπεια τείχη της αρχαίας ακρόπολης. Στο εντυπωσιακό κτίριο του Επαρχείου στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, με σημαντικά ευρήματα από τη νεολιθική εποχή έως τους βυζαντινούς χρόνους. Όμως, η αληθινή ψυχή της Καρπάθου κρύβεται στα γραφικά χωριά και τις όμορφες εξοχές της, στα οροπέδια με τις αγροικίες και τα πανάρχαια αλώνια, στα μονοπάτια που οδηγούν σε ιερές πολιτείες, στις βουνοκορφές που παίζουν με τα σύννεφα και τον άνεμο, στις μελωδίες της λύρας, του λαγούτου και της τσαμπούνας, στις μαντινάδες των αγνών ανθρώπων του νησιού. Κι εκεί, η μοναδικότητα και η αρχοντιά της Καρπάθου δεν έχει τέλος.